نظم و انضباط

ارزش نظم و انضباط 
در ارزش و اهميت نظم در زندگى همين بس كه پيشواى پارسايان ، حضرت امير مومنان (ع ) اين گوهر ارزشمند را هم رديف ديگر ارزش هاى والاى اسلامى قرار داده و در واپسين روزهاى حيات خويش ، در سخنان گوهرينش به فرزندان بزگوارش و تمام كسانى كه اين پندهاى گرانمايه به آنان مى رسد، رعايت آن را اين گونه سفارش فرموده است : اوصيكم بتقوى الله و نظم امركم . (6)در اين بيان بليغ ، نظم ، در رديف تقوا - كه از والاترين ارزش هاى اسلامى است - قرار گرفته و وفاى به آن گوشزد گرديده است . اين كلام ، رساترين جمله در بيان ارزش نظم و انضباط است .

ادامه نوشته

مديريت زمان

                                                                 

 مديريت زمان يعني استفاده بهينه از زمان 

مديريت زمان امروزه جايگاه ويژه اي را به خود اختصاص داده است . مديريت زمان يعني استفاده بهينه از وقت . هرگز به اميد آنكه وقت داريد ننشينيد، زيرا در عمل خواهيد ديد كه هميشه وقت كم است . با توجه به اينكه زمان و وقت گوهر گرانبهايي است كه چون رَوَد، باز نيايد و همچنين با توجه به اينكه زمانها و فرصت ها با سرعت باد درگذر هستند، استفاده مفيد از وقت بسيار مهم است . 

توجه به زمان حال و استفاده از آن نقش مؤثري در موفقيت دارد. برخي از انسان ها وقت كشي مي كنند ولي نمي دانند كه به قول بوسپكو اين وقت است كه آنها را مي كشد. (و نه اينكه آنهاوقت كشي مي كنند.) 

براي استفاده بهينه از وقت و زمان در جهت مطالعه ي مؤثرتر به نكات زير توجه كنيد. 

ادامه نوشته

مديريت زمان

مديريت زمان ( كنترل فعاليت هاي تلف كننده زمان ) 

مدتهاست موضوع مديريت زمان در مؤسسات علمي ، پژوهشي و دانشگاهها مطرح مي باشد، مقالات و تأليفات فراوان در اين ارتباط به رشته تحرير درآمده است ، اینکه وقت چقدر اهمیت دارد و از طرفی توجه به استفاده بهینه از وقت بر هیچکس پوشیده نیست . ایرانیان از دیر باز در محاوراتخود گفته اندوقت طلاست . در بین عرفا و ادیبان هم در ارتباط با اهمیت به وقت آمده است : وقت شما عمر شماست . شاعر معروف ایرانی� سعدی� می گوید :

صاحب عمر عزیز است غنیمت دانش ���گوی خیری که توانی ببر از میدانش

و یا اینکه شاعری دیگر می گوید :

گر گوهری از کف برون تافت���در سایه وقت می توان یافت

گر وقـت رود زدسـت انسان���با هـیچ گوهر خریـد نتوان

ادامه نوشته

مدیریت زمان

مدیریت زمان

يكى از استادان فعال و پرتلاش ماكه مورد مراجعه مكرر شاگردان خود بود، هميشه مى‏فرمود كاش يك شبانه روز، چهل و هشت ساعت يا هفتاد و دو ساعت گنجايش داشت؛ تا به كارهاى بيشترى مى‏رسيديم. خود ما نيز كم و بيش، كمبود وقت و زمان راحس كرده، آرزوى گنجايش بيشتر شب و روز را در سر پروانده‏ايم؛ اما جاى اين پرسش وجود دارد كه اين آرزوى باطل و محقق ناشدنى، براى چيست و اصولاً چرامديران اجرايى و استادان برجسته و دانشمندان و فرهيختگان و حتى برخى افراد ديگر،فراخور شأن ومقام خود، خواستار وقت و زمان بيشترند. اين خواهش و تمنا، اگر چه در ذات خود، واهى و بى‏معنى است، اما بدون ترديد، نشان دهنده قدر و قيمت فوق العاده وقت و زمان است كه پيشينيان در يك تطبيق و مقايسه گفته‏اند: »وقت، طلا است« و شاعر بلند آوازه، پروين اعتصامى با الهام از اين گفته، چنين سروده است:
گوهر وقت، بدين خيرگى از دست مده
آخر اين در گرانمايه، بهايى دارد1

ادامه نوشته